Vroeger (toen ik nog jong was) was ik een redelijk fanatiek motorrijder. Dat begon eigenlijk toen ik een jaar of 10 was. Ik woonde toen in Hoogezand en achter ons op het industrieterrein vestigde Theo Louwes Motors zich. En dan raak je snel met ‘het virus’ besmet. In de puberteit natuurlijk allerlei posters aan de muur van motorfietsen, een abonnement op Moto 73, dat soort dingen… In de jaren 90 reed ik vrij vele op de motor, weekendjes weg, vakantie op de motor, woon-werk verkeer op de motor, lekkere afstanden wegwerken…. Kon me ook nooit voorstellen dat mensen de motor weg zouden doen ‘omdat er kinderen kwamen’. Toch gebeurt het je, zonder dat je er erg in hebt…. Dus in 2004 ging de motor (toen een blauwe FJR1300 met ABS) met pijn in het hart de deur uit.

Nooit het gevoel gehad dat ik het miste, en ook nooit het gevoel gehad dat ik weer moest gaan rijden…. Ik had eigenlijk veel liever een cabriolet…. Tot in 2003 het spontaan begon te kriebelen….

Het het Motorcentrum Emmeloord (bij ons om de hoek) stond een NTV 650 uit 1992 te koop. En zo eentje had ik vroeger ook gehad, en mijn vrouw ook…. en deze zag er toch wel heel netjes uit. Paar keer wezen kijken, beetje voelen, toch maar een proefritje (eigenlijk wist ik het toen al)…. En Marina ook…. die moest er komen… en dat is gelukt 🙂

Er is wel veel veranderd de afgelopen 10 jaar. Begin 2000 was je een pionier als je wist waar de afkorting GPS voor stond, nu lijkt het gemeengoed te zijn. Motortijdschriften zijn samengegaan, verdwenen of veranderd en nieuwe zijn gekomen. De crisis lijkt ook in de motorwereld flink huis gehouden te hebben.

Maar het is nog steeds leuk om te doen, om motorzaken te bezoeken (er moet ook weer van alles aangeschaft worden natuurlijk) en om naar de TT te kijken (die Rossi rijdt nog steeds rond, en niet onverdienstelijk ook :-))