Het Hemelvaartweekend is altijd een mooie start van het toerseizoen op de motor. Na een Hemelvaartreis naar Altenau in de Harz in 2018 en naar Willebasessen in het Wesenbergland in 2019 gaan we deze keer naar Oberlahr in het Westerwald. Het is een individuele reis van MotorTours.eu, maar BMW dealer Simako heeft er een groepsreis voor klanten van gemaakt (wel zelf betalen uiteraard).

De start is op Hemelvaartsdag in Elst, maar omdat wij niet van die ochtendmensen zijn op woensdagavond maar naar Van Der Valk in Lent gereden om daar te overnachten. Dan is het ’s ochtends maar 10 km naar de start, wel zo’n fijn idee 😊

Omdat het een algemene individuele reis is start de tocht in Thorn in Limburg. Het eerste stuk gaat dus vanaf Elst via de A73 en de A2 naar Limburg toe. Wat een drukte. Twee banen vol met auto’s, caravans en campers die allemaal een lang weekend weg willen. Bij Thorn kan je de snelweg verlaten en dan binnendoor via de Belgische Ardennen richting Luxemburg en Duitsland. Nu ben ik zelf niet zo’n fan van de Belgische Ardennen, (vaak) slechte wegen, veel wielrenners, heel veel dorpjes onderweg dus echt tempo aanhouden is niet echt mogelijk.

Wij besluiten om de A2 te volgen, dan voor Luik de E40 richting Aken om vervolgens net voorbij Herve richting Malmedy en Sankt Vith te rijden. Bij Winterspelt, net over de grens van België en Duitsland pakken we de originele route op en slingert het lekker langs de Eiffel richting het hotel.
Een van de dingen waar je in Duitsland altijd rekening mee moet houden is dat openingstijden van terrassen etc. ook op zijn Duits zijn. Dus als je ’s ochtends lekker aan het toeren bent zie je veel gesloten terrassen.

Uiteindelijk zien we in Großlangenfeld een terras met een Nederlandse vlag en drie motorfietsen staan. Blijkt van een Nederlander te zijn met maar één arm en wiens vrouw weg is, dus hij kan wel koffie schenken maar een lunch kan hij op het moment niet serveren. Koffie gaat er altijd in en na een leuk praatje gaan we weer verder.

Na Großlangenfeld slingert de L17 vrolijk verder richting Prüm waar we een stukje de B410 pakken naar Lissingen en Gerolstein. De B410 is een prima weg om kilometers te maken en toch lekker te rijden. Het slingert, de weg is breed en overzichtelijk en het asfalt is goed. In Dockweiler van de B410 af en de B421 op. Dit slingert eigenlijk gewoon door naar Koblenz. Hier was het even wat minder, de Rijn oversteken en de laatste 30 kilometer naar het hotel in Oberlahr. Ondanks dat we als een van de laatste weggingen zijn we vanwege het overslaan van de Belgische Ardennen mooi op tijd.
Het hotel in Oberlarh is Hotel “Der Westerwald Treff” (https://www.westerwaldtreff.de/). Ik vind het een typisch Duits hotel. Goed eten, schone kamers, ruime terrassen en goed bier.

Er zijn twee rondritten, voor elke dag één (de dag na Hemelvaart met 267 km, de zaterdag met 284 km en op zondag weer naar huis). Het zijn twee heel verschillende tochten door heel verschillende omgevingen.

In tegenstelling tot toen we van huis gingen is het weer echt prachtig en is het prima toeren. Zoals te doen gebruikelijk zijn er wel weer stukken afgesloten vanwege werkzaamheden (“ja hoor, we hebben de route pas nog nagereden” 😊) maar met een navi is dat meestal nooit zo’n probleem meer.

Wat voor mij nog wel een probleem is…. Ik heb een nieuwe navi gekocht. De BMW Navigator VI ligt in de kast en een nieuwe Connected Ride Navigator zit op de motor. Het is niet handig als je die net een paar dagen hebt en dan met geimporteerde routes gaat rijden. Maar goed, verdwaald zijn we nooit. En je kan altijd wel ergens rustig zitten en van een versnapering genieten. Let ook op de parkeerplaats voor motoren. Niet zichtbaar maar wel aanwezig, een bord met “Biker Herzlich Willkommen”, dit was in Bad Ems aan de oever van de rivier Lahn.

Onderweg kom je wel leuke dingen tegen zoals het plaatsje Nassau met het gelijknamige Kasteel Nassau waar de voorvaderen van het huidige koninklijk huis vandaan kwamen. We hebben eigenlijk te weinig tijd om het kasteel te bezoeken, maar van medereizigers die hier eerder waren moet het zeker de moeite waard zijn.

Na het nodige stuurwerk komen we ook nog een stukje langs de Rijn en stoppen we even bij de Loreley. De Loreley is een 132 meter hoge rots waar de Rijn met een haakse bocht doorheen stroomt. Hierdoor heb je serieuze stroomversnellingen en door de jaren zijn er vele schepen ten onder gegaan.

In de middeleeuwen waren er verhalen over dwergen, nimfen en berggeesten die boten schipbreuk deden lijden aan de Loreley. Volgens de legende zouden er ooit nimfen rond de Rijn gewoond hebben. Toen de mensen rond de oevers kwamen wonen werden ze echter verjaagd. Slechts één nimf bleef achter. Zij kon geen afscheid nemen van de Rijn en vestigde zich op de hoge rots, vanwaar zij zicht had over de hele rivier. Met haar prachtige, treurige zang, haar schoonheid en haar lange, gouden haren wist zij de schippers te betoveren, die de aandacht voor hun schepen verloren en door de sterke stroom op de rotsen liepen. Je kan er zo een mooie roman van schrijven.

Je kan er even van het uitzicht genieten, en als treinenliefhebber zie je aan beide overs treinen rijden, echte klassiek treinen met een (elektrische) locomotief en een tiental wagons erachter en niet dat moderne stoptreinspul van tegenwoordig. Maar dat is een andere discussie….

De laatste dag is de terugreis naar huis. Er is een route uitgezet van 225 km die volledig binnendoor naar Born in Limburg gaat en daar aansluit op de A2.

Er zijn onderweg echter ook genoeg mogelijkheden om een snellere route te pakken op snelle doorgaande wegen of zelfs stukken Autobahn. De drukte onderweg valt echter best mee (aan het einde van een lang weekend en vergeleken met de heenreis) alleen het stuk langs de A73, bij Arnhem en Nijmegen en de A50 richting Zwolle valt wat tegen. Maar ondanks dat zijn we toch in de tweede helft van de middag mooi op tijd thuis. Moe maar voldaan, en eigenlijk alweer uitkijkend naar de Hemelvaart van 2025. Met dank aan Simako-BDM voor het organiseren van deze reis.