Er zijn legio goede doelen waarbij mensen een sportieve prestatie neerzetten om geld in te zamelen voor het goede doel. Voorbeelden hiervan zijn RopaRun, Giro di Kika, Duchenne Heroes, Alpe d’HuZes en Tour for Life. Klik op het plaatje voor een Tour for Life promo filmpje…

Naast de mensen die hardlopend of fietsend zo’n monstertocht ondernemen zijn er ook veel vrijwilligers nodig tijdens zo’n evenement. Mensen die helpen met vrachtwagens in- en uitladen, tenten opzetten, in de keuken werken, de bar bemensen, sportmassages, mecaniciens, motards, bemensing van de checkpoints of de indeling en begeleiding van de campings. Voor de Tour for Life zijn gemiddeld zo’n 75 vrijwilligers nodig, naast de 300 wielrenners. Oh, en dan heb ik het nog niet gehad over de ploegleiders en aanhang die voor de renners zelf een belangrijke steun en toeverlaat zijn.

Voor de Tour for Life 2018 heb ik me als vrijwilliger laten strikken en zat ik in het verkeersteam. Met 2 man waren wij verantwoordelijk voor de indeling van de campings onderweg, en het in goede banen leiden van de mensen die gedurende de middag op de camping aankwamen. Bijzonder leuk om te doen, en wat doe je dan als motorrijder? Het nuttige met het aangename vereniging 😊

Tour for Life is een fietstocht van Bardonecchia (Italie) naar Sittard, een dikke 1300 km. Er zit amper een vlak gedeelte in, dus er zijn ook heel veel hoogtemeters. Hoogtemeters die vooral de eerste 3 dagen erg zwaar zijn omdat je daar door de Alpen fietst.

De fietsers beginnen dus in Bardonecchia, de vrijwilligers verzamelen zich op de eerste camping in Bourg Saint Maurice. Vanuit Nederland op vrijdag vertrokken, overnachten in hotel Rotisserie du Chambertin (inderdaad, alweer) en de volgende dag in oostelijk richting naar het Meer van Geneve, een stukje door Zwitserland, dan de Franse Alpen (over de Cormet de Roselend, de renners moeten hier op de tweede dag ook overheen) naar Bourg Saint Maurice. Heerlijk.

‘s avonds kennismaken met de andere vrijwilligers op de camping, beetje overleggen hoe het allemaal gaat werken, onderzoeken of de meereizende bar ook goed werkt, en de volgende middag de eerste wielrenners ontvangen. Het inrichten van de camping is nog wel een dingetje de eerste paar dagen, je moet echt wel even de slag te pakken hebben voordat je doorhebt hoeveel ruimte iedereen nodig heeft (of nodig denkt te hebben, daar zit een verschil in).

Als vrijwilliger in het verkeersteam moet ik de volgende dag als een van de eersten op de volgende camping zijn, dus na het ontbijt even douchen, spullen pakken en rijden. Vaak stukjes van 150 km. Voor een motorrijder peanuts, voor de wielrenners iets zwaarder. Je ziet een groot verschil tussen de renners, sommige komen om 14:00 aan op de volgende camping en zijn na een half uurtje weer fris, anderen komen na 19:00 aan en rijden op hun laatste tandvlees. Afzien en ontberingen in de bergen dus, alhoewel ze onderweg bij de checkpoints nog wel kunnen lachen (waar eten, drinken en masseurs zijn).

Meedoen als vrijwilliger is een hele aparte, maar ook hele emotionele gebeurtenis. De meeste mensen bij de Tour for Life hebben ergens te maken gehad met kanker. Vaak zijn het familieleden die ze zijn kwijt geraakt, variërend van ooms of tantes tot hun eigen kinderen. Er werken mensen mee als vrijwilliger die zelf kanker hebben en uitbehandeld zijn, mensen waarvan je dus beseft dat die er volgend jaar niet meer zijn. Naast alle leuke momenten zijn er ook voldoende stressvolle, en ook emotionele momenten, en er wordt heel regelmatig een traantje weggepinkt bij deze en gene.

Er rijden ook motards mee als begeleiding voor de renners onderweg. Dat is niet anders dan de mannen die je op TV ziet bij de Tour de France. Mocht je denken “dat lijkt mij ook wel wat” dan heb ik slecht nieuws. Het is een select clubje van mannen die dit doen, en die hebben hier heel veel ervaring in, en je komt er niet zomaar bij.

Foto van Eppo Karsijns (Red Pixl Media)

De route gaat vanuit de Franse Alpen door de Jura en de Vogezen in noordelijke richting. Helaas wordt het weer ook beduidend minder. Bij Camping La Roche d’Ully in Ornans dermate slecht dat ik ter plekke besluit om maar wat te huren voor de overnachting in plaats van de eigen tent van de organisatie. Ze hebben een grote Tipi Tent die ik voor weinig een nachtje mag gebruiken. Heerlijk, hier kan je normaal rechtop staan, het is volledig waterdicht, en een normaal bed erin. Bij de volgende twee campings heb ik ook wat gehuurd, een keer een houten chalet omdat het zo hard regende en een keer een stacaravan (Belgische Ardennen) omdat het zo verrotte koud was.

Ook de motorkleding bewijst goede diensten. Om de wielrenners te begeleiding sta ik bij de ingang van de camping, en in de regen is het motorpak en paraplu ideaal.

Naast de motords rijden er ook artsen en verplegers mee, er gebeurt natuurlijk wel eens een ongelukje onderweg. Er zijn artsen/verplegers in een ambulance (die hebben ontheffing voor rijden in het buitenland) maar ook op de motor rijden ze mee. Deze zijn veel flexibeler en kunnen in geval van nood veel sneller ter plaatse zijn. Natuurlijk zijn het allemaal serieuze mensen, maar ook aan de meer ontspannende zaken als “muziek terwijl u werkt” wordt gedacht.

Via de Franse en Belgische Ardennen gaat de tocht naar Sittard, waar het eindpunt is in de Tom Dumoulin Bike Park, hoe kan het ook anders. Uiteindelijk blijkt dat alle wielrenners en vrijwilligers een bedrag van meer van 1 miljoen euro (€ 1.021.000 om precies te zijn) bijeen hebben gebracht. Dit geld is bestemd voor de Daniel den Hoed stichting die het gebruikt voor onderzoek naar kanker. En dat is toch wel een hele prestatie.

Terugkijkend op zo’n weekje als vrijwilliger is het toch wel heel leuk geweest. Heel veel mensen gesproken en gezien, mensen geholpen, verhalen aangehoord, meegedaan in de gezelligheid, lopen verbazen over de kracht van wielrenners, en af en toe toch wat met de ziel onder de arm gelopen als je weer zo’n tranentrekkend verhaal had aangehoord (of filmpje gezien). Maar, het was echt een unieke ervaring om zoiets een keer te mogen doen!

Wil je ook een keer meedoen als vrijwilliger, of misschien wel als fietser, meer informatie vind je op https://www.tourforlife.nl, en meer informatie over de route, inclusief (prachige) dagfilmpjes vind je op https://www.tourforlife.nl/de-route.