Discussiëren met motorrijders over banden staat bijna gelijk aan het ontketenen van een soort heilige oorlog. Die andere band is altijd beter, deze doet het prima in het grensgebied, na 7000 km gaat hij cuppen, in de regen is het een drama, allemaal redenen waarom het voor deze motorrijder wel of niet een goede band is. Gelukkig heeft de buurman dan weer hele andere ervaringen, en zijn buurman ook weer. Over een ding zijn ze het wel eens: na vervanging rijdt de nieuwe band altijd veel beter. En daar hebben ze wel een punt natuurlijk. Wat interessant is om te weten hoe een nieuwe band zich verhoudt tot een oude, afgereden band van hetzelfde type.

Mijn BMW R1200RT werd met Michel Pilot Road 4 GT (MPR4) afgeleverd, en dat beviel me prima. De MPR4 wordt in een gewone versie en in een GT versie geleverd. De laatste is voor zware jongens als de R1200RT, FJR1300, Pan European etc.

De MPR4 in een dual-compound band. In het midden is de band (beduidend) harder dan aan de zijkanten. Voordeel is natuurlijk dat je bij lange snelwegritten niet meteen alle rubber verbruikt, en bij het betere bochtenwerk de voordelen van het zachtere rubber hebt in de vorm van meer grip. En laten we eerlijk zijn, we rijden vaker rechtuit dan dat we alpenpassen met haarspelden gaan rijden.

Hoe is de levensduur van de Pilot Road 4? Na de eerste beurt van de BMW (10.000 km) kreeg ik te horen dat hij geen seizoen meer mee zou gaan. Wat wel opviel is dat de voorband sneller was versleten dan de achterband, terwijl die wel de 120pk moet verstouwen, en die dik 350 kg vooruit moet duwen. Aan de andere kant, met het remsysteem van de BMW komen er ook grote krachten op de voorband natuurlijk. En een twee dagen VRO is ook vast niet bevorderlijk voor de levensduur. Uiteindelijk zijn beide banden na 13.000 km vervangen. Ze hadden nog wel iets langer meegekund, maar met een trip naar Frankrijk voor de deur was dat geen idee.

Moderne banden worden ook voorzien van Silica, en dat verbetert de presentaties in de regen. En de MPR4 lijkt van regen weinig last te hebben. Ik denk dat ik zelf de nodige reserves inbouw als het regent, en dat de banden daardoor het prima doen in de regen. Plakstrepen en (opvul) teerstrepen heb je normaal geen last van, maar die voel je in de regen wel goed. Niet dat het onprettig wordt, maar je voelt een siddering door de motor gaan als je over zo’n streep heenrijdt.

Ook qua bochten doet de MPR4 het prima. Je kan tot het randje rijden, en zeker op het PVI-circuit in Lelystad (tijdens de VRO) voelt alles heel vertrouwd aan en heb je nooit het gevoel dat je aan de grens zit, ondanks het vrij hoge gewicht van de R1200RT. De motor wil zich wel oprichten met remmen in de bocht. Natuurlijk doet iedere motor dat wel, maar met de MPR4 is het nadrukkelijk aanwezig. Remmen in de bocht, de motor die zich opricht en dus rechtuit wil, iets wat je niet wilt en wat je goed moet opvangen met ‘countersteering’. De eerste keer was geen prettige ervaring, maar als je weet wat er gebeurt, is het geen probleem.

Na 10.000 km gaat de motor wel beduidend zwaarder sturen. Rechtuit is natuurlijk geen probleem, maar de motor moet echt de bocht in gedwongen worden. De banden lijken enigszins afgeplat (ook zichtbaar) en het voelt alsof ze ‘over het randje’ heen gezet moeten worden. Dit is natuurlijk het punt waarop je naar andere banden gaat omkijken.

<de tekst gaat onder de foto verder>

En hoe rijdt dan een nieuwe Pilot Road 4? Dat gaat opeens van vrij zwaar naar heel licht, bijna lichtvoetig voor zo’n grote fiets. Persoonlijk had ik het gevoel dat het zeker 500 km duurde voordat de beschermlaag eraf gesleten was en de banden helemaal vertrouwd aanvoelen. Maar daarna konden we er weer goed tegenaan, en rijdt de ‘nieuwe’ band stukken beter dan de oude band. Nu halverwege de tweede set komt de vraag natuurlijk of ik een derde set zou aanschaffen onder de BMW. Ik zou niet weten waarom niet, ben best tevreden, rijdt prima, kan er mee lezen en schrijven en gaat best lang mee. Aanrader dus.